Achterstallig onderhoud

Ik heb weer veels te lang niets geschreven. En het is niet alsof ik nooit iets doe of bedenk. Maar het dan ook nog geordend opschrijven, hè. En vooral toch ook wel een beetje thematisch. Omdat ik maar weer eens mild en compassievol het nieuwe jaar in ga, nu eens gewoon een totaal hak-op-de-tak-blogje met allemaal losse dingen die me de laatste tijd bezighielden of opvielen.

Allereerst had ik het met een van mijn psych-zussen over het mooie woord geluksdruk* uit een artikel in Psychologie Magazine. Het is niet nieuw – bekende Vlaamse psychiaters roepen het al veel langer – maar even een korte samenvatting. [Lees verder]

Afprijzingsanxiety

Deze site is meer een soort hobbypsych-blogje aan het worden besef ik, hoewel ik nog steeds zuinig leef en daar ook van alles over zou kunnen zeggen. Meteen dan ook maar even doen:

In het kerstblaadje van de Jumbo-supermarkt las ik laatst over een familie die hun tweedekerstdagdiner met allemaal afgeprijsde spullen maakt, waarbij ze maximaal 10 euro per persoon mogen uitgeven. Echt iets voor mij! (als ik aan kerstkoken deed). Dat deed me denken aan de tijd dat ik als student bijvoorbeeld de dag na Sinterklaas naar de Bijenkorf ging voor kapotte speculaasbrokken en truffels. (Ja, dat was toen een heel ander soort winkel dan het nu is. [Lees verder]

De Vrekkenkrant – consuminderen avant la lettre

Misschien kennen mensen van mijn leeftijd de Vrekkenkrant, vakblad voor de spaarzame kant van Nederland. Het kan ook toeval zijn dat ik daar begin jaren negentig als student mee in aanraking kwam. Sociale mediakanalen bestonden destijds natuurlijk nog niet, maar in mijn herinnering was het een spraakmakende publicatie waar lacherig over werd gedaan. Toen ik vorig voorjaar bedacht dat ik misschien iets over minimalisme wilde schrijven en zag dat NRC de twee oprichters had geïnterviewd, klikte ik dan ook meteen op de link ‘Geld overhouden geeft iedereen een kick’.

Voor wie benieuwd is of zich afvraagt waar ik het in hemelsnaam over heb, lees indien mogelijk (i.v.m. [Lees verder]

Gratis en voor niks?

‘There are many things we will give freely that we wouldn’t allow others to buy from us.’ – Gretchen Rubin

Veel van de beste dingen in het leven zijn gratis, las ik laatst in de Intermediair, die online lang niet zo saai is als de papieren versie van na mijn studie, maar het kan ook het tijdschrift Flow zijn geweest. Denk aan een ommetje maken door het bos (en een hert zien!), een mooie zonsondergang, samen cocoonen op de bank – de lijst is eindeloos.

Ik ga hier absoluut niet verkondigen dat geld niet gelukkig maakt. Wel dat geld besparen mij een kick geeft, en dat dat ook wel moet als ik boeken wil blijven vertalen. [Lees verder]

Stookschaamte

Goed, dan nu toch maar eens echt met de billen bloot. Ik heb namelijk een behoorlijke afwijking, te weten: de kamerthermostaat staat op een stand die bij de meeste mensen alleen ’s nachts acceptabel zou zijn.

Mijn broer bouwde in zijn studentenkamer in de winter een soort tent om zijn kachel heen en hanteert ook tegenwoordig voor zijn gezin een zeer eh… strikt stookbeleid. Mijn oudste zus kan haar stekels enorm opzetten wanneer de verwarming bij haar eigen bedrijf door anderen te hoog wordt gezet. Bij mijn andere zus is het thuis altijd heerlijk warm. Dus tja, zoals ik al schreef: ik heb een behoorlijke afwijking en de vraag of mijn genen of opvoeding daar nu wel of niet debet aan zijn, is voor Martin (die uit de vorige post) als hij in Nederland is wat minder belangrijk dan de aanwezigheid van fleecedekentjes. [Lees verder]

De stille kat neemt het woord

vulpen schrijven blog

We leven in een tijd van overvloed. Bij de gemiddelde supermarkt liggen vijftig soorten repen chocola en in Michel Houellebecqs laatste boek Serotonine worden veertien soorten hummus opgevoerd. Wat mij betreft kan er van die twee dingen niet snel te veel zijn, hoewel ik er ook keuzestress van krijg. Alleen kan de mens niet goed omgaan met overvloed. Bij een zak chips of M&M’s zorgen de suiker, het zout en de bite ervoor dat je blijft dooreten, maar dan komt ons reptielenbrein ook nog eens om de hoek kijken. Dat is het oudste deel van onze hersenen, dat in de oertijd is gevormd en erop gericht is te pakken wat je pakken kunt. [Lees verder]