Fruitvliegjesbrein

Weer al maanden aan het denken: doe nou ’s weer eens een blogje! En dan komt het er niet van. Ergens staat een stukje in de steigers over de Trevor Noah-prijsuitreiking in het Paleis op de Dam vorig jaar. Maar nu eerst maar eens een inkijkje in mijn brein op sommige dagen. Of het de overgang is – waar ik tegenwoordig alles de schuld van geef, geen idee – maar het is best wel irritant vind ik zelf. En vooral doodvermoeiend. Over de overgang heb ik al vier andere blogjes geschreven in mijn hoofd en er vooral veel over geappt en gemaild met vriendinnen en zussen. De lijst mogelijke klachten lijkt oneindig! Laatste hier, waarvan ik echt pas een na paar uur dacht: ‘Kan dit door hormonen komen?’, was dat ik uit het niets heel duizelig en misselijk wakker werd. Gelukkig duurde het maar een dag en ben ik alweer 2 weken alleen maar zoet met de ‘normale’, zeg maar leefbare klachten. Behalve dan dit dus misschien. Een totaal fruitvliegjesbrein, zoals vriendin en supercollega Margot Reesink het laatst erg goed typeerde.

Een willekeurige zaterdagochtend/middag in mijn hoofd:

  • Koffie! (vorige was koud geworden)
  • Door een nieuwsbrief die ik lees: ah ja leuk, zelf wasmiddel maken! Supersimpel – en ik heb zowaar alles in huis! O nee, gisteren wilde ik juist Marcel’s Green Soap halen omdat dat in de aanbieding is bij het Kruidvat. En ja, mijn wasmiddel is bijna op, dus ik ben niet helemaal aan het onzin-denken.
  • O bah, mijn breiwerkje ligt daar en ik heb het al dagen niet aangeraakt. En ik vind het zo fijn! Ik wilde zelfs beginnen aan een soort deken (linkje ontbreekt en bovendien heb ik daar geen tijd voor – ahum – maar ik zag laatst een prachtvoorbeeld.)
  • Of – gromzucht – juist eerder die tweede pantoffel afmaken. Ja, echt. Voor het eerst gemaakt omdat ik zulke fijne had gekregen van schoonzus L., maar bij de tweede blijf ik hangen op het punt dat ik moet gaan tellen en opletten, dus dan kan het niet effe hatseflats tussendoor als werkpauzetje om mijn werkgeheugen leeg te maken. (uche uche) Eerste keer trouwens dat ik een Engels breipatroon gebruik (van Ravelry) en ik moest dus eerst mijn hele woordenschat bijspijkeren. Want net als vogels, plantjes en zeiltermen zijn dat dingen die ik echt alleen in het Nederlands weet.
  • Boek lezen! Ook al iets wat ik weer te weinig doe. En ik heb een hele stapel. Zoals die geweldig blijmakende over heksen die vriendin M. me leende. En ik wilde dat ene spannende audioboek afluisteren. Ik haal uit straatbiebjes steeds boeken die verrassend goed blijken te zijn, maar ik moet ook echt weer iets terugzetten.
  • O shit, vandaag nog niet gewandeld. (En ja, ik moet nog steeds ook eens iets bloggen over waarom ik enorm allergisch ben voor praktijkondersteuners bij huisartsen die zeggen dat je moet gaan wandelen, mediteren en in dankbaarheidsdagboekjes schrijven. En ook waarom wandelen bij mij juist vaak een maalmodus oplevert.)
  • O ja, en ook nodig weer eens een instagrampost maken met laatste gelezen boeken! Sowieso weer eens inloggen daar.
  • O ja, die ene podcast die ik al tijden op mijn ‘to be listened’-lijstje heb staan volgende week maandag maar eens luisteren tijdens de post-werk-schouders-ontspanningsoefeningen?
  • Huh, de bel? Ah, pakje voor de buren.
  • O, wacht, laat ik de aubergine vast met zout bewerken en ook de tempeh marineren voor vanavond. En nog even dat recept opschrijven voor ingelegde citroenen want dat wil ik al lang proberen en schijnt niet moeilijk te zijn. Hoewel dat met mijn perfectionisme (dus niet) + noodzaak om een pot te steriliseren, misschien een struikelblok is.
  • En ik moest al een poosje heel erg plassen.
  • O ja, ik wilde vriendin M. nog een appje sturen. Gisteren ook al. Weer vergeten. Vorige week ook vergeten.
  • Ah, en nu echt even snel een winterwortel schillen want ik heb nog geen groente gehad bij de lunch. (Kaas + brood combineer ik niet meer, en ik heb echt nu honger en wortel is goed voor de oogjes.)
  • O ja, mijn supplementen nog slikken.
  • (Bij de voordeur staand, waar de kast met pillen is:) O, ik moet mijn postvakje beneden nog controleren. Of morgenochtend gewoon maar doen? Want dan wilde ik naar de winkels.
  • Ah, meteen even kijken wat voor weer het wordt morgenochtend (want ik moet echt boodschappen doen).
  • Ik had gisteravond in bed nog een inval. Ik wilde iets opzoeken. Wat was het nou 🤬? Volgende keer dus noteren. Maar wacht, ik wilde wel opzoeken hoe het zat met dat ene – het zoveelste – verbouwpand bij de Jumbo in de wijk. (Voor de insiders: weer een gebouw dat is opgekocht door die ene grote filantropische stichting die in Rotterdam nogal veel doet.)
  • O, wacht, een appje! (En nee, ik heb geluiden uitstaan en krijg ook geen mailnotificaties. Maar dan nog zie ik het als ik bijvoorbeeld van Word naar Google wissel.)
  • O ja, ik ging mijn supplementen slikken! (Loop weer naar de kast en moet proberen om intussen niet afgeleid te worden door iets anders wat ik onderweg tegenkom. Mind you, ik woon heel klein. De kast is max 4 stappen ver weg.)
  • Nu echt even I.’s mail beantwoorden. En S. in Rusland ook nog! Want al 4 dagen niks gehoord van haar en tja, Navalny en zo en hun internet is ‘Chinees’ geworden, zo drukte ze het laatst uit, hoewel hun VPN’s nog werken. Overigens is die briefwisseling met haar superbijzonder. Jammer dat ik er eigenlijk zo goed als niets van durf te delen hier. Ik vind haar al zo moedig dat ze politieke zaken met me durft te bespreken. Klein weetje toch: die sancties werken dus deels wel voor individuen. Ze kan niets meer in het buitenland bestellen omdat Rusland uit Swift is geknikkerd. De boodschappen zijn veel duurder dan vroeger (de inflatievoorbeelden die ze geeft klinken erger dan hier). En de liften (!) en vliegtuigen worden niet meer onderhouden want daar zijn geen onderdelen voor.
  • O ja, die wortel!
  • Vijf minuten later: O, handig. In vinger gesneden.
  • He, wat raar – bruine vlekken op keukenkastjes. O ja, gisteren een vol koffiefilter omgegooid inclusief mok.
  • Het nieuws even checken! O shit – 3 artikelen die ik wil lezen.
  • O, wacht – ik wilde ook nog dat ene kaartje schrijven voor postcrossing. En een kaartje voor vriendin M. (Ja, ik ken veel M’s in mijn leven.)
  • O ja, ik moest dus iets eten behalve die ene winterwortel. En drinken!! Theezetten dus nu maar, geen koffie meer, lijkt me niet zo handig gezien al het voorafgaande.
  • Ah, een app!
  • O ja, plassen!
  • O, en die ene blog die ik volg toch even kijken wat er op staat.
  • En ik wilde die ene poster gister al omwisselen en op een andere plek ophangen.
  • Eindelijk gaan plassen.
  • Kak. Vinger bloedt weer. Pleister gaan zoeken. En weer zorgen dat ik op weg naar de badkamer niet iets anders ga doen.

Dit stukje is duidelijk niet met behulp van AI tot stand gekomen.

4 antwoorden op “Fruitvliegjesbrein”

  1. Ja, zo komt die dag wel om… Dit zou een heel grappig stukje zijn als het niet zo dichtbij kwam ;(.

    Misselijk en duizelig: ja, kan erger worden door hormonen, en pas op als het terugkomt (niet googlen op de ziekte van Menière! Dat is het vast niet). Mooie foto weer!

    1. Ja, dat van akelig herkenbaar hoor ik van meer vrouwen dan ik had verwacht!! Ik heb het er met Margot nu veel over – die collega hierboven – en er gaat een wereld voor me open.

      + Ik google niet naar Menière! Veel te veel andere dingen te doen hè – plus: hoeveel tabs staat mijn browser toe?

      Foto-compliment geef ik door aan de maker! 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.