Tag: vrouwen

Geplaatst op

Achterstallige afwezigheid zoveel

Laatst werd me weer gevraagd of ik nog weleens een blogje schreef. Ik ‘moet’ al een tijdje even niks van mezelf. Maar toch… Dus hierbij weer eens wat lukrake overpeinzingen. Ik heb in mijn documentenmapje (digitaal maar ook op hopeloze briefjes waar ik mijn eigen handschrift dan soms niet meer kan lezen omdat ik het in het donker en/of in haast heb genoteerd) nog veel waarvan ik denk: o, dat is leuk en misschien zinnig voor een blogje. Dat lijstje is inmiddels heel lang. En hoewel ik had willen schrijven ‘ik ga het hier eens kort houden’, is dat me bijna ook echt gelukt omdat ik net 3/4 van mijn kladversie naar de conceptbak heb verwezen! [Lees verder]

Geplaatst op

Zonder titel

(Ik vind het vreselijk als ik in een museum zie dat een schilderij geen titel heeft – wonderlijke afwijking?)


Ik ben aan het uithijgen van de deadline voor Dolly Aldertons nieuwe boek en wilde al maanden iets nieuws schrijven omdat ik het vorige stukje niet meer boven aan wil hebben staan. Laatst contacteerde een collega die ik niet kende me via de site en ik vergeet soms dat mensen dan misschien wel een heel raar beeld van me krijgen. (Maar goed, who cares*.)

Over deze foto van Martin had ik het laatst weer met hem. Ik vind wazige foto’s bijna nooit mooi. [Lees verder]

Geplaatst op

Fruitvliegjesbrein

Weer al maanden aan het denken: doe nou ’s weer eens een blogje! En dan komt het er niet van. Ergens staat een stukje in de steigers over de Trevor Noah-prijsuitreiking in het Paleis op de Dam vorig jaar. Maar nu eerst maar eens een inkijkje in mijn brein op sommige dagen. Of het de overgang is – waar ik tegenwoordig alles de schuld van geef, geen idee – maar het is best wel irritant vind ik zelf. En vooral doodvermoeiend. Over de overgang heb ik al vier andere blogjes geschreven in mijn hoofd en er vooral veel over geappt en gemaild met vriendinnen en zussen. [Lees verder]

Geplaatst op

Jezelf blij denken (versie 2)

Dit is een geüpdatete versie van een eerder blogstukje van mei, dat ik later heb weggehaald om redenen die ik nog weleens uitleg (iets met duiven). De tekst is onveranderd (op de allerlaatste twee alinea‘s na), dus als je dit toen al gelezen had, verder staat er niks nieuws in. De foto is wel nieuw – vers van de Autunese beeldredactie!

Eind mei 2023: Zoals de meesten die hier meelezen volgens mij weten, kreeg ik in april alsnog corona. Helaas bleek ik dus toch niet immuun te zijn, hoewel ik dat inmiddels eigenlijk wel een beetje was gaan denken omdat ik nog maar héél weinig mensen kende die het niet hadden gehad. [Lees verder]

Geplaatst op

Luisteren i.p.v. lezen (oftewel: De zomer van het oogprobleem)

Schrijven is een vak. Uitstellen ook. In het tweede ben ik duidelijk beter dan het eerste. Ik ga dit stukje nu eindelijk weer eens afschrijven omdat het al maanden op mijn to-dolijstje* staat. Ik heb WordPress al een stuk of tien keer geopend en dan ging ik weer iets anders doen of dan kwam er iets tussen, en dan was de dag alweer voorbij. (En ja, dat ging ook zo voordat ik weer een grote boekvertaling op mijn bureau had liggen.) Ik wilde het stukje eigenlijk ook dicteren omdat ik bijna de hele zomer met een naar oogprobleem zat. (Iets weten over glasvochtloslating? [Lees verder]

Geplaatst op

Achterstallig onderhoud

Ik heb weer veels te lang niets geschreven. En het is niet alsof ik nooit iets doe of bedenk. Maar het dan ook nog geordend opschrijven, hè. En vooral toch ook wel een beetje thematisch. Omdat ik maar weer eens mild en compassievol het nieuwe jaar in ga, nu eens gewoon een totaal hak-op-de-tak-blogje met allemaal losse dingen die me de laatste tijd bezighielden of opvielen.

Allereerst had ik het met een van mijn psych-zussen over het mooie woord geluksdruk* uit een artikel in Psychologie Magazine. Het is niet nieuw – bekende Vlaamse psychiaters roepen het al veel langer – maar even een korte samenvatting. [Lees verder]

Geplaatst op

Faits divers

De afgelopen weken was ik bezig met het Project der Projecten en werkte voor mijn gevoel 24/7. Dat was niet echt zo, want ik weet inmiddels dat niet slapen en helemaal geen ontspanning erg nare gevolgen heeft. Maar ik leefde wel 24/7 in het wereldje van Will Smith (& Mark Manson) en heb in mijn mailbox denk ik nu zo’n 57383930 WS-gerelateerde mails. (We werkten er met z’n vieren aan.) Omdat ik tussendoor nog wel een deel van de krant en een paar nieuwsbrieven las, stort ik hierbij wat weetjes, losse zaken en een paar links op mijn blog. Want het is wéér veel te lang stil geweest hier. [Lees verder]

Geplaatst op

Internationale vrouwendag

Lissabon 2017 (zie voetnoot)

Ja, ik weet dat dat niet vandaag is, maar ik was er op 8 maart niet mee bezig. Toch volgt hier een lijstje van ‘vrouwenzaken’ die me afgelopen weken opvielen. De aanleiding vormde een app-gesprek tussen mijn zussen. Zus 1 had een mooi naaktschilderij gemaakt. Zus 2 merkte op dat het haar aan kunstenaar Bob ten Hope deed denken, maar dat ze dit mooier vond omdat het met een vrouwelijke blik was geschilderd. De verhouding heup-taille was bijvoorbeeld realistischer. Hun gesprek zette ergens in mijn achterhoofd iets ‘aan’, waardoor ik met de female gaze het nieuws las. [Lees verder]

Geplaatst op

Het bruidssyndroom (2)

Ingrid Fetell Lee, die ik hier al eerder heb genoemd, wijdt in haar boek Vrolijkheid een hoofdstuk aan feestvieren en rituelen. Het allerbelangrijkste aan zulke momenten is de verbondenheid en het samenzijn, iets waar we door covid-19 waarschijnlijk steeds meer naar snakken. Bruiloften zijn natuurlijk bij uitstek voorbeelden van al het moois en fijns dat gezamenlijke ceremonies kunnen oproepen. Lee geeft het voorbeeld van corsages en bijpassende kleding van bruidsmeisjes als voorbeeld van hoe zo’n gevoel van saamhorigheid wordt versterkt. Voetbalshirts en -sjaals werken misschien ook wel op die manier. Bij grote bijeenkomsten kan er zelfs een euforisch gevoel van saamhorigheid ontstaan. [Lees verder]

Geplaatst op

Het bruidssyndroom (1)

We zouden vandaag trouwen. Allebei voor de tweede en hopelijk laatste keer. Alleen toen kwam corona, en de (al dan niet intelligente) lockdown van Nederland en Frankrijk. Maar goed, we hadden toch geen sprookjesbruiloft met een paar honderd van onze beste vrienden gepland, dus we hebben de datum gewoon verplaatst.

Leeswaarschuwing: dit worden geen rozewolkstukjes, maar eerder twee minitirades. Ik schreef een tijdje geleden in een mail aan mijn verloofde, Martin dus: ‘Flikker toch op met dat bruidsgedoe!’ Dat was niet aan hem gericht, en dat is geen standaardtaal voor mij, maar had te maken met de zoveelste vraag over wat ik op De Grote Dag zou dragen. [Lees verder]