Anti-zelfhulpstukje

Iemand die ik ken heeft nu al tweemaal van Rutte en Baudet gedroomd, terwijl ze nooit op een van die twee zou stemmen. Iemand die ik ken zei in december nog: ‘O, wat fijn dat ik eindelijk iets heb aan mijn introversie, want dan kun je dit hele coronagebeuren blijkbaar best goed aan.’ Iemand die ik ken heeft jarenlang premie betaald voor een arbeidsongeschiktheidsverzekering. Maar nu ze echt ziek is, wil Aegon haar uitkering stoppen. Iemand die ik ken heeft haar hond moeten laten inslapen. Iemand anders die ik ken heeft een heel erg lieve hond die binnenkort waarschijnlijk zal overlijden. Iemand die ik ken vindt Groundhog Day een geweldige film, maar wil toch graag dat de uitzichtloosheid van het nu eens doorbroken wordt. Wat met de vaccins ook heel even leek te gebeuren. Alleen doken er toen andere virusvariantjes op. Iemand die ik ken woont in dezelfde wijk als ‘Hugo-kan-niks’, maar zou niet weten wat ze moest zeggen als ze hem een keer op straat zou tegenkomen. Iemand die ik ken heeft elke dag héél erg veel pijn. Ik ken nog iemand anders met heel veel pijn, elke dag weer. Iemand die ik ken heeft haar geliefde al 4,5 maand niet gezien. Iemand die ik ken wacht op een mogelijk nare medische uitslag. Ik ken nog iemand anders die wacht op een mogelijk erg nare medische uitslag. Iemand die ik ken was dolblij met een vertaling die ze had ingeleverd, maar kreeg door een overijverige persklaarmaker een bestand terug waar haar nieuwe Word door crashte omdat er te veel met rode pen in was gekalkt. En dankzij deze overijverige collega heeft die persoon nu een existentiële vertaalcrisis op haar bordje.

Er zijn in mijn omgeving veel mensen die het zwaar hebben, met zaken die ook los van corona ellendig zouden zijn. Maar ik lees het ook in de media; de afgelopen maanden valt wel meer mensen vies tegen. Je zou bijna gaan terugverlangen naar de eerste golf, toen het lente was, we nog klapten voor de zorg en goede mondkapjes doodleuk verboden (!) waren in het OV.

Ik stuur mensen die het zwaar hebben normaal gesproken lieve berichtjes, kaartjes, plaatjes en gifjes. En af en toe strooi ik met een zelfhulpwijsheid. Maar dat helpt dus niet. Ja, wel dat diegene weet dat je aan hem/haar denkt, maar somberte zit als een zwarte, zware mantel om al je organen en ledematen. Die schud je er niet met wilskracht af. Ik kwam er in ieder geval zelf weer achter dat al die wijsheden waar ik zeker niet vies van ben, niet helpen wanneer je je rot voelt. Toch ben ik onverbeterlijk, want Gretchen Rubin zette me vandaag wel héél even aan het denken. In een interview met ene Logan Ury stond:

Happiness is a plant. My current model of happiness is influenced by the great Jonathan Haidt, who writes: “Happiness is not something that you can find, acquire, or achieve directly. You have to get the conditions right and then wait.” He sees happiness as a plant that you can water with love, work, community, etc.

Omdat ik meerdere mensen ken die dit misschien interessant vinden, als laatste nog een linkje. Het UMCG zoekt mensen met depressieve klachten die aan een paddo-onderzoek willen meedoen. Het is wel in Groningen, maar voor sommige mensen die ik ken, is dat misschien juist een fijn aspect.

7 antwoorden op “Anti-zelfhulpstukje”

  1. Je moet therapieresistent zijn.
    Daarvoor moet die persoon die je kent eerst even bij Nelleke of mijn zussen aankloppen!

  2. O jee, wat een bak ellende, ik hoop maar dat die verspreid is over heel veel mensen (en dat die mensen er snel uit komen en daarna voor lange tijd gespaard blijven).

    In elk geval: iemand die je kent is net een weekje naar Vlieland op vakantie geweest, heeft een nieuw tegengif voor een van haar vervelendste klachten ontdekt (nicotinepleisters tegen brain fog! Don’t try this at home, kids) en heeft goede hoop dat de zwaardere klachten van haar chronische ziekte binnenkort achter de rug zullen zijn.

    En het wordt lente! Ik zag gisteren vanuit de trein de eerste ganzen weer naar het Noorden trekken.

    1. Dank, Leen!! ?

      Wat fijn van er even uit! En nicotinepleisters… ik snap het, maar je moet er maar opkomen!

      En meteen maar even in de werkstand door: jij hebt het over brain fog. Mijn huidige auteur strooit daarmee, en ik probeer het te vertalen. Stom?
      En eh – jij hebt misschien een huisarts die meer laat testen dan de mijne, maar is er ooit gekeken naar je cortisolwaarden gedurende de dag? (Ik roep maar iets hoor, als leek die ook ooit eens een boek heeft vertaald.)
      Ik stuur je als laatste nog wat extra goede hoop! Zou echt erg fijn zijn.

      1. Brain fog vertalen, goed idee. Ik noem het ook ‘watten in mijn hoofd’, maar officieel heet het een lichte of milde cognitieve stoornis. Bij mij komt het door een tijdelijk tekort aan acetylcholine, wat alzheimerpatiënten ook hebben. Het is vergelijkbaar met het wazige gevoel dat de eerste generatie antihistamines (allergiepillen) gaf, waarbij je geen auto mocht rijden of machines bedienen (hm).

        Nee, ik heb nooit mijn cortisolgehalte laten testen, en mijn dokter houdt niet van ‘medicalisering’. Toen ik anders ging eten, bleek stress daar wel mee samen te hangen, en in mijn geval werd de stress door intoleranties veroorzaakt (omgekeerd komt ook vaak voor). Maar vertel!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.