Zonder titel

(Ik vind het vreselijk als ik in een museum zie dat een schilderij geen titel heeft – wonderlijke afwijking?)


Ik ben aan het uithijgen van de deadline voor Dolly Aldertons nieuwe boek en wilde al maanden iets nieuws schrijven omdat ik het vorige stukje niet meer boven aan wil hebben staan. Laatst contacteerde een collega die ik niet kende me via de site en ik vergeet soms dat mensen dan misschien wel een heel raar beeld van me krijgen. (Maar goed, who cares*.)

Over deze foto van Martin had ik het laatst weer met hem. Ik vind wazige foto’s bijna nooit mooi. [Lees verder]

Achterstallig onderhoud

Ik heb weer veels te lang niets geschreven. En het is niet alsof ik nooit iets doe of bedenk. Maar het dan ook nog geordend opschrijven, hè. En vooral toch ook wel een beetje thematisch. Omdat ik maar weer eens mild en compassievol het nieuwe jaar in ga, nu eens gewoon een totaal hak-op-de-tak-blogje met allemaal losse dingen die me de laatste tijd bezighielden of opvielen.

Allereerst had ik het met een van mijn psych-zussen over het mooie woord geluksdruk* uit een artikel in Psychologie Magazine. Het is niet nieuw – bekende Vlaamse psychiaters roepen het al veel langer – maar even een korte samenvatting. [Lees verder]

New York #3 observations

It’s been a long while, but I’m still very focused on American news, and not only because of the midterms. What is it about the US that continues to fascinate me? And why do I continue to read newsletters from people like Mark Manson (okay, translated him, yes – plus I think his writing has become better and more interesting), Mel Robbins (I kind of wish I had translated her 5 Second Rule), Ingrid Fetell Lee (translated her book as well; I’ve often mentioned her here and I actually hope she writes a second book), NYC-based Anne Kadet (really wish I could write like her) and Michael Estrin (sometimes hilarious, and certainly always surprising and totally different from anything Dutch I read), and Gretchen Rubin, who isn’t even a psychologist, like I thought, and I also wrote about her here. [Lees verder]

Camping in upstate NY

ps. This photo was not posed. I really was just catching some rays and reading my book.

Right, time for the second blog about our trip to the States, also to stress that despite of what is happening in that country (Roe vs Wade, gun laws, shootings, the Jan. 6th hearings, and other very nasty stuff), most Americans are good, kind and reasonable people. (Thank you for that message, Bonnie!) And I do specifically want to mention that, because I’ve recently been hearing people saying things like this again: “Oh, I would never want to go to the USA”, or “I could never live in that country.” [Lees verder]

(Upstate) New York

Yes, another blog post in English! Because it’s about the US and because I just kind of like, felt like it. (Americans still use ‘like’ a lot!) The long silence here partly has to do with the eighth book by Simon Beckett I translated, for which I had a bit of a tight deadline, but mostly with the war in Ukraine. It felt stupid to be writing about petty navel-gazing issues when all that was going on. And yes, unfortunately it’s still going on. But then we even went to the U.S., a trip we planned in October 2021, to combine Martin’s research with pleasure. [Lees verder]

Afprijzingsanxiety

Deze site is meer een soort hobbypsych-blogje aan het worden besef ik, hoewel ik nog steeds zuinig leef en daar ook van alles over zou kunnen zeggen. Meteen dan ook maar even doen:

In het kerstblaadje van de Jumbo-supermarkt las ik laatst over een familie die hun tweedekerstdagdiner met allemaal afgeprijsde spullen maakt, waarbij ze maximaal 10 euro per persoon mogen uitgeven. Echt iets voor mij! (als ik aan kerstkoken deed). Dat deed me denken aan de tijd dat ik als student bijvoorbeeld de dag na Sinterklaas naar de Bijenkorf ging voor kapotte speculaasbrokken en truffels. (Ja, dat was toen een heel ander soort winkel dan het nu is. [Lees verder]

Filmtherapie

Wie wil dat nou niet? Vorige week keek ik naar dit geweldige filmpje. Ze analyseren de film Inside Out, een Pixar-animatiefilm over het gevoelsleven van een klein meisje dat moet verhuizen. De psycholoog en filmmaker voeren aan de hand van scènes uit de film een gesprek over allerlei zaken. Zoals wat er in je hoofd gebeurt bij een depressie (dan doen de ‘knoppen’ in je hoofd het niet meer), dat depressief zijn niet gaat om wilskracht en om gewoon even beter je best doen. Over waarom verdriet nodig is voor geluk.

Ze hebben het ook over overgangsrituelen tussen verschillende activiteiten. [Lees verder]

Faits divers

De afgelopen weken was ik bezig met het Project der Projecten en werkte voor mijn gevoel 24/7. Dat was niet echt zo, want ik weet inmiddels dat niet slapen en helemaal geen ontspanning erg nare gevolgen heeft. Maar ik leefde wel 24/7 in het wereldje van Will Smith (& Mark Manson) en heb in mijn mailbox denk ik nu zo’n 57383930 WS-gerelateerde mails. (We werkten er met z’n vieren aan.) Omdat ik tussendoor nog wel een deel van de krant en een paar nieuwsbrieven las, stort ik hierbij wat weetjes, losse zaken en een paar links op mijn blog. Want het is wéér veel te lang stil geweest hier. [Lees verder]

White privilege

Goede foto ontbreekt want MdH heeft het echt te druk, en ik ben geen perfectionist.

Amsterdam-Oost, juni 2021. Ik sta op een straathoek naast een fout geparkeerde auto met een Frans nummerbord met knipperende lampen om aan te geven dat de auto hier tijdelijk staat. Er komt een politieauto aan. ‘Bonjour,’ klinkt het met onvervalst Amsterdamse tongval. Ik vind politie vrij eng, dus ik stap er snel op af en zeg: ‘Ik spreek uitstekend Nederlands hoor.’ Daarna krijg ik te horen dat de auto daar niet mag staan, ook niet tijdelijk, want het is een straathoek en de hulpdiensten kunnen er niet langs. [Lees verder]

Internationale vrouwendag

Lissabon 2017 (zie voetnoot)

Ja, ik weet dat dat niet vandaag is, maar ik was er op 8 maart niet mee bezig. Toch volgt hier een lijstje van ‘vrouwenzaken’ die me afgelopen weken opvielen. De aanleiding vormde een app-gesprek tussen mijn zussen. Zus 1 had een mooi naaktschilderij gemaakt. Zus 2 merkte op dat het haar aan kunstenaar Bob ten Hope deed denken, maar dat ze dit mooier vond omdat het met een vrouwelijke blik was geschilderd. De verhouding heup-taille was bijvoorbeeld realistischer. Hun gesprek zette ergens in mijn achterhoofd iets ‘aan’, waardoor ik met de female gaze het nieuws las. [Lees verder]