Bericht

Geplaatst op

White privilege

Goede foto ontbreekt want MdH heeft het echt te druk, en ik ben geen perfectionist.

Amsterdam-Oost, juni 2021. Ik sta op een straathoek naast een fout geparkeerde auto met een Frans nummerbord met knipperende lampen om aan te geven dat de auto hier tijdelijk staat. Er komt een politieauto aan. ‘Bonjour,’ klinkt het met onvervalst Amsterdamse tongval. Ik vind politie vrij eng, dus ik stap er snel op af en zeg: ‘Ik spreek uitstekend Nederlands hoor.’ Daarna krijg ik te horen dat de auto daar niet mag staan, ook niet tijdelijk, want het is een straathoek en de hulpdiensten kunnen er niet langs. [Lees verder]

Geplaatst op

Internationale vrouwendag

Lissabon 2017 (zie voetnoot)

Ja, ik weet dat dat niet vandaag is, maar ik was er op 8 maart niet mee bezig. Toch volgt hier een lijstje van ‘vrouwenzaken’ die me afgelopen weken opvielen. De aanleiding vormde een app-gesprek tussen mijn zussen. Zus 1 had een mooi naaktschilderij gemaakt. Zus 2 merkte op dat het haar aan kunstenaar Bob ten Hope deed denken, maar dat ze dit mooier vond omdat het met een vrouwelijke blik was geschilderd. De verhouding heup-taille was bijvoorbeeld realistischer. Hun gesprek zette ergens in mijn achterhoofd iets ‘aan’, waardoor ik met de female gaze het nieuws las. [Lees verder]

Geplaatst op

Anti-zelfhulpstukje

Iemand die ik ken heeft nu al tweemaal van Rutte en Baudet gedroomd, terwijl ze nooit op een van die twee zou stemmen. Iemand die ik ken zei in december nog: ‘O, wat fijn dat ik eindelijk iets heb aan mijn introversie, want dan kun je dit hele coronagebeuren blijkbaar best goed aan.’ Iemand die ik ken heeft jarenlang premie betaald voor een arbeidsongeschiktheidsverzekering. Maar nu ze echt ziek is, wil Aegon haar uitkering stoppen. Iemand die ik ken heeft haar hond moeten laten inslapen. Iemand anders die ik ken heeft een heel erg lieve hond die binnenkort waarschijnlijk zal overlijden. [Lees verder]

Geplaatst op

Gastblog: Uit betrouwbare bron

Op de laatste dag van het jaar wil ik nog snel even het boetekleed aantrekken, en gelukkig mag dat hier van Annoesjka. Het heeft alles te maken met het absurde jaar dat nu wordt afgesloten, met Donald Trump en corona als aanjagers van een min of meer permanent gevoel van onrust waarvan ik hoop dat 2021 me er eindelijk van zal bevrijden (hoewel het ook bijzondere dingen heeft opgeleverd: twee fototentoonstellingen en een eigen debuutroman, Ramkoers, die in mei verschijnt).

Een van de absurdste dingen van dit absurde jaar was wel de overdaad aan complottheorieën, waarvan er ook op het raakvlak van Trump en corona al een flink aantal de ronde doen: het virus bestaat niet, het is door China expres losgelaten, Bill Gates en/of George Soros zitten erachter, het is maar een griepje, en natuurlijk alle mogelijke en soms zelfs onmogelijke combinaties daarvan. [Lees verder]

Geplaatst op

Afwezigheid

Mila pingpongde vaak mee in Autun.

Ik ben hier dus bijna nooit meer. Er staan massa’s concepten in mijn blogmap, mijn mailarchiefje puilt uit van de interessante nieuwsbrieven waar ik nog eens iets mee wil doen. En elke dag denk ik: ik MOET een stukje schrijven, en dan doe ik het weer niet. Hierbij alsnog een stukje om me daarna minstens een maand niet meer schuldig te voelen en het nieuwe jaar zonder boetekleed in te gaan. Ik begon hier trouwens aan met het idee dat ik het niet over corona zou hebben, want daar had ik niets specifieks over genoteerd. [Lees verder]

Geplaatst op

Muizenissen – het vervolg

De muis die Lisa maakte voor Mila & Lina, met véél speelsucces kan ik melden

Mijn muizenstukje leverde een paar mooie verhalen op, waaronder dit ?stuk dat Ineke, de vriendin van de vele tips, me stuurde. Ik hoorde ook over racebanen boven je hoofd, inclusief U-bocht, waarbij de muizen in lengterichting kwamen aanrennen, linksaf sloegen en dan even hard weer de andere kant op in lengterichting doorrenden. Ik hoorde van iemand anders dat muizen aan de zomen van gordijnen kunnen knagen en je zelfs nieuwsgierig vanachter een stapel beddengoed in een kast kunnen aankijken ?.

En gelukkig bevestigden veel mensen dat ik niet gek aan het worden was. [Lees verder]

Geplaatst op

Wie wat bewaart, heeft wat

Foto AO want MdH zit helaas in een ander rood lockdownerig land

Het zijn rare tijden. Covid, corona, corina, de kerona, wat je het ook noemt, iedereen heeft ermee te maken. Alleen gaat niet iedereen er op dezelfde manier mee om. Ik schrijf daar misschien later nog eens een vrolijk stukje over, maar voorlopig houd ik het op meerdere fronten even dicht bij huis. Alleen heb ik sinds kort een paar huisgenoten. Dat ik geen poezebeest heb, is nu dus helemaal erg, want ik heb het over muizen. Meervoud ja.

Ik woon hier nu bijna zes jaar en het was deze zomer opeens raak in ons hele complex. [Lees verder]

Geplaatst op

Perfectionist? Moi?

prepping for photo exposition martin de Haan

Twee jaar geleden had ik als een van mijn kerncompetenties (ahum) bij mijn LinkedIn-profiel staan dat ik een perfectionist was. Ik dacht dat ook echt. Toen ik net met mijn blog was begonnen, zei de vriendin die me het langst kent dat ze het goed vond dat ik ondanks mijn perfectionisme toch die stap had durven zetten. Volgens mij bedoelde ze daarmee niet dat de site een slordig zooitje was. Blijkbaar heb ik zelfs mensen die me erg goed kennen wijsgemaakt dat ik een perfectionist ben…

Een tijd geleden zei Martin namelijk een keer en passant: ‘Jij een perfectionist? Hoe kom je daarbij?’ [Lees verder]

Geplaatst op

Habits (1)

This blog post is in English and an experiment. I had to translate it for a job application and didn’t want to leave it lying around. (All that sweat, what a waste; I didn’t get past the first round.) For Dutch readers: you’ve already read this one.

Changing bad habits is incredibly difficult – and I’m paraphrasing pretty much all the experts who know what they’re talking about. This blog was initially set up because I intended to write about minimalism related issues. But if you want to contribute something to the environment and/or your savings account, it’s useful to know how to grow a new habit or break an old one. [Lees verder]

Geplaatst op

Mondkapjesland of blotesnoetenland

Voor de taalliefhebbers verwijs ik meteen even naar deze pagina, waar ik bovenstaande woorden las.

Ik begon weken geleden in de Bourgogne aan een blogstukje over de lange internationale treinreis en mijn ervaringen en indruk van dat verplichte mondkapje in verschillende landen. Bij thuiskomst in Nederland viel ik meteen met mijn neus in de boter, want het was nu eens niet Zwarte Piet maar (merkwaardig genoeg?) juist dit lapje stof dat hier tot een tweedeling leidt. De deskundigen, inclusief de zestien miljoen tot virologen omgeschoolde bondscoachen die ons land tegenwoordig telt, buitelen over elkaar heen over het al dan niet wetenschappelijke bewijs dat het dragen van mondkapjes besmettingen voorkomt. [Lees verder]